home » cd catalogue » S. Fujii & Otomo Y. - Perpetual Motion » Phontas Troussas, VinylMine

S. Fujii & Otomo Y. - Perpetual Motion

Phontas Troussas, VinylMine

 

Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, που αποκαλείται “Perpetual Motion” [Ayler Records, 2023], έχουμε την σύμπραξη δύο γιγάντων του free-improv. Της ιαπωνίδας πιανίστριας, συνθέτριας και αυτοσχεδιάστριας Satoko Fujii (για την οποία έχουμε γράψει πάμπολλες φορές στο blog και δεν υπάρχει λόγος να πούμε κάτι περισσότερο τώρα, σε σχέση με το βιογραφικό της) και του συμπατριώτη της (κιθαρίστα εδώ και αυτοσχεδιαστή) Otomo Yoshihide – μιας επίσης μεγάλης περίπτωσης του δημιουργικού αυτοσχεδιασμού.
Γεννημένος στην Γιοκοχάμα το 1959 (γεννημένη στο Τόκυο, το ’58 είναι η Fujii), ο Otomo Yoshihide ανακαλύπτει κάποια στιγμή στη ζωή του τον βρετανό κιθαρίστα Derek Bailey, τον σαξοφωνίστα Kaoru Abe και τον κιθαρίστα Masayuki Takayanagi κι έτσι αποφασίζει να παρατήσει το rock, με το οποίο ασχολιόταν μέχρι τότε, προκειμένου να στραφεί προς την jazz και το free-improv.
Ηχογραφώντας από το τέλος της δεκαετίας του ’80 και δίνοντας ανεξάντλητα live, ο Otomo (Otomo είναι το επώνυμό του) πρακτικά έχει παίξει με τους «πάντες» του χώρου του, είτε στη σκηνή είτε στην δισκογραφία, καθώς οι δίσκοι στους οποίους έχει συμμετάσχει είναι μερικές εκατοντάδες.
Στο “Perpetual Motion” οι Fujii & Otomo «συλλαμβάνονται» να παίζουν, ζωντανά φυσικά, στο κλαμπ Pit Inn, στην Shinjuku του Τόκυο, στις 10 Ιανουαρίου του 2022, αυτοσχεδιάζοντας προφανώς για πιάνο και ηλεκτρική κιθάρα (ή μάλλον με άξονα το πιάνο και την ηλεκτρική κιθάρα).
Τα κομμάτια που καταγράφονται, εδώ, είναι τέσσερα στον αριθμό, τα “Perpetual Motion I”, “II”, “III” και “IV”, έχοντας διάρκειες 11:28, 15:40, 5:59 και 15:21 λεπτά, εξαντλώντας, κατά μίαν έννοια, επινοήσεις, timbre, όγκους και εντάσεις, παρουσιάζοντας μία μουσική διαρκώς σε κίνηση, όπως υποδηλοί και ο τίτλος, μέσα από την οποία αναδύονται οι jazz, rock και modern music αναφορές του ντούο, πάντα με άξονα το αυθόρμητο και το αναπάντεχο.
Μουσική σκληρή, επιθετική, θορυβώδης, με ένταση και με παλμό, αλλά ανά φάσεις και λυρική, ήσυχη, με εσωτερική δόνηση, αλλά πάντα απολαυστική μέσα από τις διαρκείς επινοήσεις της Fujii και του Otomo – με τα δύο όργανα, το πιάνο και την κιθάρα, να ακούγονται κάπως σαν ακροτελεύτια, στον αγώνα τους με την οριστική ρήξη με τη μουσική του χθες (δηλαδή του σήμερα).
Σίγουρα περικλείουν κάτι το εξώκοσμο οι ήχοι και οι μουσικές του Ιάπωνα και της Ιαπωνίδας –κάτι που δεν μπορεί να μετρηθεί με τα καθιερωμένα μέτρα, ακόμη και των ακραίων του free-improv–, ενώ, από την άλλη, υπάρχει κι ένα έντονο meditation κλίμα ανά διαστήματα (στο έσχατο “Perpetual Motion IV” για παράδειγμα), που δρα εσωτερικά, δημιουργώντας άλλου τύπου δεδομένα.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, λέμε για μία μουσική πλήρη και ολοκληρωμένη, που κρατάει, μονίμως, σε εγρήγορση τις αισθήσεις.