Noël Akchoté - Loving Highsmith

Ben Taffijn, Nieuwe Noten

 

Filmmuziek is natuurlijk zelden heel abstract, het ondersteunt immers een verhaal. De muziek voor ‘Loving Highsmith’, over de schrijfster Patricia Highsmith, past dan ook in dit patroon. En met slechts twee gitaren komen we dicht bij Halvorson en haar fraaie spel. Toch zijn de abstracties gelukkig ook niet geheel afwezig, ‘Vu’ is daar een fraai voorbeeld van. Wel wat kort, maar dat geldt voor alle stukken. Met twee gitaristen is het soms wat lastig om de één van de ander te onderscheiden, maar zowel in ‘Pluvier’ als in ‘Colt’ hoor je goed dat kenmerkende, wat hoge zangerige geluid van Halvorson terug. En er wordt prachtig en zeer harmonieus samengespeeld, hard nodig in zo’n setting, Als voorbeeld mag het energieke en mooi melodieuze ‘Careful’ dienen. Beide schijven bevatten naast muziek uit de film, die per sessie overigens verschilt, nog een fors aantal andere stukken, gespeeld tijdens de opnamesessies. Het geeft beide gitaristen hier de mogelijkheid om wat meer van de gebaande paden af te wijken, zoals op de eerst schijf bijvoorbeeld duidelijk wordt in ‘Mick’ en ‘Ortegis’. In dat programma passen ook onverwachte stukken als een heuse blues, ‘Slow PH Blues’; folk, ‘Death is Only a Dream’ en klassiekers als ‘Days of Wine and Roses’ en ‘Just Friends’. Overigens herkennen we in die laatste twee weer dat kenmerkende Halverson geluid.

De tweede Cd opent met ‘Death is Only a Dream’ en aangezien dit het enige nummer is waarop we alle drie de gitaristen horen, kun je dit dus wel als een overgang beschouwen. Frisell is natuurlijk een totaal ander gitarist als Halverson, dat wordt al snel duidelijk. Zijn klank is meer ingetogen en zijn stijl kent ongeveer evenveel invloeden vanuit de country en de folk, dan vanuit de jazz. Bijvoorbeeld mooi tot uiting komend in stukken als ‘Goldoni’ en ‘Glad’. En ook hier bieden de laatste zeven stukken de twee gitaristen weer wat meer mogelijkheid te experimenteren, direct al in de klassieker ‘I’m a Fool to Want You’.